بازدید دیروز : 21
کل بازدید : 210352
کل یادداشتها ها : 111
"""بی
رودربایستی من تا حالا اسم قانون حمورابی را نشنیده بودم ، بعد ازاین که
تو وبلاگ یکی از دوستان اسم حمورابی را خوندم کنجکاو شدم و یه چیزایی
دربارش پیدا کردم،تا خوندم گفتم بذار یه کمش را تو وبلاگم بذارم که بقیه
دوستان هم بخونند و اطلاعاتشون بیشتر بشه ....."""
قدیمیترین قانون نامه مدنی که تمدن بشری سراغ دارد قانون حمورابی
است، این پادشاه پس از آنکه توانست از قبایل پراکنده و قدرت ضعیف بابل
حکومت نیرومندی به وجود آورد و امنیت و آسایش نسبی را در بابل حکمفرما
نماید، قانوننامه تاریخی خود را صادر و دستور به تدوین آن داد.
قانون حمورابی که بر روی ستونی از سنگ به ارتفاع 2متر و?? سانتیمتر
و به شکل منظم و زیبایی نوشته شده است،که براثر کاوشهای باستانشناسان در
خرابه های شهر شوش پیدا شد و اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری میشود.
بالای
ستون سنگی صورت مردی است که روی کرسی نشسته و مرد دیگری روبروی وی ایستاده
او را میپرستد، آنکه روی کرسی نشسته رب النوع یا خداوند آفتاب است و آنکه
روبروی خداوند آفتاب ایستاده حمورابی است.
متن قانون مشتمل بر 282 ماده و یک مقدمه
است. در قسمتی از مقدمه حمورابی به بیان هدف خویش از تنظیم قوانین
میپردازد و اعلام میکند که مقصودش این است که: «عدالت در زمین غالب شود و
فساد از میان برود و چنان باشد که نیرومند نتواند به ناتوان ستم کند و این
قانون همچون خورشید بر بالای سر سیاه سران مردم برآید و زمین را روشن سازد.»
ویل دورانت مورخ نامی، درباره این قانون آورده است: «روح این قانون بزرگ مدت پانزده قرن با همه تغییراتی که در کشور پیش آمد نافذ بود، فقط در پاره ای از اوضاع و احوال تغییرات جزیی در آن داده شد.
تطور
و تکامل و تغییری که در این قانون پیش آمد آن بود که به جای کیفرهای دینی
و فوق طبیعی، کیفرهای دینوی قرار دادند و از خشونت مجازات به طرف جریمه و
از کیفر بدنی به غرامت مالی توجه گردید.
ابتدای کار قضات همان کاهنان بودند و تا آخر دوره بابل جایگاه تشکیل بیشتر
محاکم معابد بود ولی از زمان حمورابی به بعد محکمه های غیردینی تشکیل میشد
که تنها در مقابل دولت مسؤول بود، رفته رفته این محاکم جانشین محاکمی شدند
که کاهنان معابد بر آنها ریاست داشتند
طراحی پوسته توسط تیم پارسی بلاگ
